Plażowanie

Wtorek, 14 kwietnia 2009 · dodano: 15.04.2009 | Komentarze 24

Dzień zaczął się od lajtowego kręcenia z Xanagazem po ulicach Łodzi w kierunku Kolumny. Gdzieś przed Wolą Żytowską ustalamy z siwym warunki wyścigu. Cel to dojazd do Kolumny na dworzec PKP. Ostatni stawiają piwo zwycięzcom. Napinamy łydki, przyjmujemy aerodynamiczną pozycję wrzucamy duży blat i rozpoczynamy 14 kilometrowy wyścig. Do Kolumny docieramy (chyba) o 14.02 przejeżdżamy przez przejazd kolejowy, oglądając się za naszymi przeciwnikami. Nie ma ! Zadowoleni ruszamy do głównej trasy by tam stanąć z kamerą wśród ludzi i ponabijać się z przegranych :D. W efekcie mijamy się z nimi i powstaje nieporozumienie, które polubownie zostaje załatwione remisem. My jednak z Tomkiem swoje wiemy ;)

Kolumna, pierwsze zakupy za nami, wciąż brakuje najważniejszego ! - kiełbasy


Po zaopatrzeniu się w najpotrzebniejsze rzeczy, aby przetrwać następne 5 godzin w dziczy ruszyliśmy czerwonym szlakiem przez tutejsze bardzo piaszczyste lasy. W Ldzaniu doprecyzowaliśmy kierunek i nanieśliśmy współrzędne piaskownicy na mapę. Tutaj również zaczynały się emocjonujące szybkie i wąskie kawałki między drzewami. Aby do nich dotrzeć czasami trzeba było się wspinać...



początek wycieczki, więc nastawienie do podjazdów jak najbardziej pozytywne



nawet najlepszy wśród najlepszych nie dał rady i musiał pogodzić się z porażką


Błądziliśmy po lesie, a piasku przybywało. Co nie znaczyło, że zbliżamy się do właściwego miejsca. Miejscowa ludność mimo, że zamieszkują w promieniu kilometra od szukanego miejsca - nie wie o co się pytamy, lub jest na tyle pijana, że prawdopodobnie i nie wie jak się nazywa :D
Pokrążyliśmy po okolicy i wypatrzyliśmy odległą o jakieś 1,5 kilometra wydmę. Tak ! to nasze zaginione Eldorado ;]
A to już mozolna i ciężka praca, żeby się na nią dostać

Kto cwańszy ten skorzystał z wyciągu na sam szczyt

Ci pracowitsi wybrali dłuższą drogę


Na górze szło równie ciężko jak na dole, ale były dużo lepsze widoki


Czas nadszedł by zająć się rozpaleniem ogniska. Prace zostały podzielone według równouprawnienia z 1978 r.
Kinga&Kinga;
i jeszcze raz

Siła mięśni w postaci: Marcin, Pixon, Xanagaz przyniosła bale, ociosała i ułożyła z nich standardowy namiot jak to na ognisku.

Niestety suche i spróchniałe drewno wypaliło się na tyle szybko by doprowadzić do osunięcia się kopca



Na ognisku upiekliśmy chleb i marną ilość kiełbasy jak na zapotrzebowania ludu. Wszystko doprawiliśmy musztardą i zrobił się z tego całkiem niezły obiad. Zbliżała się pora wieczorowa 19.00 kiedy postanowiliśmy wyruszyć z powrotem w stronę domu. W lesie poszaleliśmy jeszcze na zjazdach, a łapaliśmy zadyszkę na podjazdach. W efekcie z Ldzania co niektórzy mogli wyjechać trochę zmęczeni. W Krzyżowcu odbiliśmy na czerwony szlak, prowadzący do Pabianic. Tutaj również pożegnaliśmy się z Karotti i udaliśmy w dalszą długą drogę. Ciemność zmieniła naszą trasę i pojechaliśmy wprost do Chechła II.


Wzdłuż torów dotarliśmy do Pabianic i pierwszego otwartego sklepu, by nasz jogurtowy chłopak się pożywił Danonkiem ;). Następnie powrót sennym tempem w stronę Górki Pabianickiej, Gorzewa aż do Lublinka. Gdzie rozpaliliśmy dzisiaj już drugie ognisko.




Ugrzawszy się, zagasiliśmy pozostałą wodą z bidonów i wystartowaliśmy na ostatni już bieg w stronę centrum, w którym to każdy pojechał w swoją drogę. Siwy z Kingą na Widzew/Dąbrowe, a ja z Tomkiem Piotrkowską na północ