My Road My Dreams My Life

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Pixon z miasteczka Łódź Radogoszcz (łódzkie), Polsk. Mam przejechane 113013.73 kilometrów w tym 20590.67 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 20.83 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

Moje rowery

Cube Attempt 38743 km

Patriotyczny Kross B8 Rio 5823 km

Poison Zyankali 19869 km

Romet - speedy gonzales 26624 km

Author Egoist 2011 11734 km

Wykres roczny

...

Kolarstwo to jedna z najtrudniejszych dyscyplin sportu. Nawet najgorszy kolarz jest wciąź wybitnym sportowcem...

..Nadjeźdzają znienacka. Zawsze cicho, zawsze szybko. Atakują człowieka przyzwyczajonego do zwracania uwagi na odgłsy jezdni. Budzą popłoch, bo dokąd uciekać z ... chodnika.- Rowerzyści

Archiwum bloga

...

Dane wyjazdu:

144.00 km 0.00 km teren

05:07 h 28.14 km/h

Max prędkość:47.51 km/h

Temperatura:30.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Kalorie: (kcal)

Rower:Cube Attempt

Objechać Zalew Sulejowski - tegoroczny TOPowy dystans

Sobota, 25 kwietnia 2015 · dodano: 26.04.2015 | Komentarze 7

Z braku wystarczającej ilości czasu byłem zmuszony odrzucić propozycję wyjazdu do Płocka. Postanowiłem sam we własnym zakresie pojeździć tyle ile mi czas pozwoli. Zebrałem się z domu późno jak na daleko sięgające plany rodzące się w mojej głowie. Wyjechałem na wiadukt na Puszkina kierujący mnie poza miasto, niestety już tutaj poczułem niesprzyjający tego dnia wiatr na twarzy. Całe szczęście podmuchy krążyły i nie były bardzo odczuwalne. Trasę wytyczałem na bieżąco, pamiętając jej fragmenty z poprzednich wyjazdów. Gdzieniegdzie zaryzykowałem badając nowe odcinki i tak do Wolborza dojechałem niemalże jak po kresce. Za Wolborzem wybrałem nowy wariant i zamiast udać się od razu na tamę w Smardzewicach, skierowałem się w dół bliżej środkowej części Zalewu a mianowicie do Bronisławowa. Stamtąd dopiero odbiłem na tamę. W Smardzewicach tradycyjnie już postój na zaporze, fotka, czekolada, telefon do Magdy z meldunkiem o prognozowanej godzinie powrotu i w drogę!

I znów pod wiatr. Moje nogi już lekko spuchły, na liczniku dopiero 70 km... A jeszcze niedawno myślałem żeby odświeżyć sobie drogę Łódź-Warszawa-Łódź. Jak? Skoro 70 km zweryfikowało moją formę tegoroczną. No nic nie ma co biadolić.

Przyszedł czas na nową drogę, do tej pory bywałem tutaj MTB dzięki czemu mogłem jechać przy samym zalewie i podziwiać go zza drzew. Tym razem odjechałem od Zalewu i to dość znacznie. MTB jest zdecydowanie lepszą opcją niż telepanie się tutaj na szosie.
Odjeżdżając od Smardzewic zalewu więcej już nie zobaczyłem. Za to do mapy musiałem zaglądać już znacznie częściej. Niby kierowałem się na azymut, ale musiałem kontrolować czy obierane drogi asfaltowe nie przejdą za chwilę w szutrówkę lub las. Kolejny niezbędny pitstop wypadł w Sulejowie. Kupiłem Cole z lodówki, niestety nie była zimna! I rewelacyjną wodę żywiec zdrój o smaku wiśni. Mmmm pycha i ten zapach. Wiem, że sztuczyzny tam więcej niż tej wiśni, ale to chyba ta woda i wiatr w plecy który od Piotrkowa zaczął dmuchać dał mi kopa, że w końcu mogłem ujrzeć trójkę z przodu na liczniku. Droga powrotna jak już napomknąłem minęła w miarę bezboleśnie. Wspomagany wiatrem mknąłem przed siebie na Moszczenicę, Baby i Czarnocin. Tempo narzuciłem dobre, więc miejscowości mijały jak szalone, nawet gdzieś po drodze byłem bliski, brakło 3 s, zdobycia KOM po ponad 100 kilometrach :)

W domu przywitał mnie ciepły obiad w sam raz na regenerację sił. Teraz jak to piszę po dniu odpoczynku, po wczorajszej jeździe została mi ogorzała od słońca i wiatru twarz i przypieczone ręce kolorem przypominające raka.

Byłoby lepiej jechać z kimś taki dystans, samemu trochę nudnawo.

Okolice Czarnocina - wsi spokojna © Pixon

Smardzewice tama © Pixon

Przydrożne kapliczki © Pixon

W drodze na Smardzewice, piękne leśne drogi, cisza i spokój © Pixon

Sulejów miejsce znane przez wszystkich © Pixon

Przydrożne kapliczki © Pixon

Udało się znaleźć trochę czasu, namówić Magdę na wspólny wjazd na Przełęcz i nawet tak zmotywować żeby ten cel osiągnąć!

Po pracowitej nocy i porannym trekingu na wodospad Podgórnej byliśmy lekko zmęczeni. Wyzwanie na dziś, to rekonesans resztek formy, jakie gdzieś tam jeszcze są.
Wspólnie z Magdą ruszyliśmy z niemalże samej góry Przesieki do drogi sudeckiej. Nie mieliśmy na start rozgrzewającego podjazdu od samego Podgórzyna co Magda powiedziała pod koniec, że to by ją już dobiło. Do drogi Sudeckiej jakoś poszło, z zaznaczeniem jakoś dla ostatniego stromego fragmentu. Od drogi Sudeckiej moim oczom ukazał się widok ju nie tak straszny jak w latach ubiegłych, ale wciąż podnoszący tętno. Smutne jest to, ze z każdym pokonywanym metrem widziałem coraz większą degradację drogi. Obawiam się, że jak władze parku wspólnie z okręgiem gminnym nie zaczną remontować tej drogi, to ona się rozleci. W tej chwili zjazd z przełęczy rowerem górskim to już niezłe wyzwanie. Na szosie robi się na prawdę gorąco. Polecam podjazd po stronie Polskiej i zjazd na stronę Słowacką. Powrót do kraju przez którąś przełęcz położoną na wschód lub zachód.
Dziś podjazd ciągnął się niezwykle długo.

W maju kolejna próba, tym razem w mocniejszym tempie, męskim towarzystwie.

Podjazd do drogi Sudeckiej © Pixon

Podjazd na Przłęcz Karkonoską - coraz więcej śniegu © Pixon

Wypłaszczenie, środkowy fragment podjazdu © Pixon

Ostatnie metry tzw. ściana tuż przed wjazdem © Pixon

Po 4 kilometrach w bólu i cierpieniu Magda wjechała na górę by rozkoszować się takim pięknem

Widok z tarasu w schronisku odrodzenie PTTK © Pixon

Piękne widoki dla najbardziej wytrwałych, którzy wspieli się aż do schroniska © Pixon

Zawieszony między Polską a Czeską stroną © Pixon

Widok na Czeską stronę z Karkonoskiej © Pixon

Czas nas gonił, brak portfela i wielki chłód spowodował, że zrobiliśmy kilka fotek i udaliśmy się w dół do Przesieki. Magda bezpośrednio, ja pozwoliłem sobie pojechać naokoło

Dzień jak co dzień, trochę chłodno rano, po południu zdecydowanie przyjemniej. Chociaż wolałbym temperatury w okolicach 20°C. Po pracy czekała na mnie niespodzianka urodzinowa zorganizowana przez moją narzeczoną i siostrę. Bez mojej wiedzy zorganizowały mi imprezę urodzinową z najlepszą paczką znajomych jaką mógłbym sobie wyobrazić. Czułem się przy tym wspaniale!